تاثیر یک دوره تمرین ورزش در آب و خشکی بر میزان درد مفصل زانو و تعادل بانوان سالمند مبتلا به استئوآرتریت زانو

عنوان: تاثیر یک دوره تمرین ورزش در آب و خشکی بر میزان درد مفصل زانو و تعادل بانوان سالمند مبتلا به استئوآرتریت زانو زمینه هدف: از جمله بیماری های شایع در سالمندان، استئوآرتریت می باشد. مفصل زانو بیش از هر مفصل دیگر در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارد. درد مهم ترین علامتی است که افراد مبتلا به استئوآرتریت زانو از آن شکایت می کنند. همچنین تحقیقات نشان داده اند که این بیماران دچار ضعف عضلات چهار سر ران و کاهش حس عمقی مفصل زانو می شوند، از این رو تعادل ایستا و پویای آن ها دچار اختلال می گردد. روش های درمانی دارویی که در این بیماری به کار گرفته می شوند، تنها به کاهش درد و تورم کمک می کنند، از سوی دیگر این روش ها عوارض متفاوتی به همراه دارند. بنابراین استفاده از روش های درمانی غیر دارویی مانند اجرای تمرینات ورزشی، بسیار حائز اهمیت می باشد. هدف از انجام این تحقیق تعیین تاثیر یک دوره تمرین ورزش در آب و خشکی بر میزان درد مفصل زانو و تعادل بانوان سالمند مبتلا به استئوآرتریت زانو، می باشد. روش تحقیق: 48 بانوی سالمند مبتلا به استئوآرتریت یک طرفه درجه 1 یا 2، به صورت تصادفی انتخاب شده و در قالب سه گروه تمرینی و یک گروه کنترل در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها در گروه های تجربی، تمرینات حس حرکتی-قدرتی را به مدت شش هفته انجام دادند. گروه تمرین در آب، در استخر آب درمانی، گروه تمرین در خشکی، در باشگاه ورزشی و گروه تمرین ترکیبی، سه هفته اول در باشگاه ورزشی و سه هفته دوم در استخر آب درمانی، تمرینات را اجرا کردند. میزان درد بیماران توسط پرسشنامه پیامد صدمات زانو و استئوآرتریت (koos)، و تعادل آن ها توسط مقیاس تعادل برگ (bbs)، در قبل و پس از اجرای تمرینات سنجیده شد. یافته ها: از آمار توصیفی برای توصیف داده ها، و از آمار استنباطی، مدل های آماری تحلیل کواریانس و t دو گروه همبسته (در سطح معناداری p?0.05)، جهت آزمون فرضیه ها استفاده شد. نتایج حاصل، بهبود معناداری را در هر دو متغیر درد و تعادل، برای تمامی گروه های تجربی نشان داد (p?0.05). از سوی دیگر مقایسه بین گروه ها مشخص کرد که تفاوت معناداری در کاهش میزان درد 3 گروه تمرینی وجود ندارد (p>0.05)، در حالی که نتایج آزمون فرضیه ها حاکی از آن بود، که تمرین در آب و تمرین ترکیبی به طور معناداری بیشتر از تمرین در خشکی، تعادل آزمودنی ها را افزایش می دهد (p?0.05)، اما تفاوت معناداری بین تاثیر تمرین در آب و تمرین ترکیبی وجود نداشت (p>0.05). نتیجه گیری نهایی: اجرای تمرینات حس حرکتی-قدرتی، در آب و یا به صورت ترکیبی از آب و خشکی، نسبت به اجرای تمرینات در خشکی، تاثیر بیشتری روی تعادل بانوان سالمند مبتلا به استئوآرتریت زانو دارد، اما این روش ها در کاهش درد بیماران، با یکدیگر تفاوت معناداری ندارند. واژه های کلیدی: درد، تعادل، استئوآرتریت زانو